Bak şimdi şunu baştan söylüyorum. Bu blogda söyleyeceğim her şey sadece beni bağlar, kimseyi değil. Ha belki dediklerimden etkilenir de içselleştirirsen olayı o senin bileceğin iş.
Evet efenim gelelim mevzuya. Nedir mi ? Şunu diyeyim sadece. Kimse hiç bir şeyi babasının hayrına yapmaz. Mutlaka vardır bir çıkarı. Bunu zaten biliyoruz ama ben bunu biraz örneklendirerek ve tecrübelendirerek söyleceğim. Belki hala bir umut vardır içinde. Ha onu yok edeceğim işte. Şaka yapıyorum hacı maksat muhabbet işte, ben bir kaç kelam söyleyeceğim, sen de okursan ne mutlu bana.
Neyse efenim günlerden bir gün bir arkadaşımla mahallede gidiyorduk… Yok bu çok klişe oldu başa sarıyorum. Neyse hacı günlerden bir gün sınıfta arkadaşlarla oturuyorduk – sanki bu çok orijinal oldu ya neyse en iyisi ben hikaye yerine direk mevzuya dalayım, beceremedim bunu yetenek yok anasını satayım- . Hacı anladım en sevdiğin insan bile çıkarları zedelenince direk uzaklaşıyor senden. Buradan sevgiliye sitem ettiğimi sanmayın, yok öyle bir durum, ben dostlardan bahsediyorum. Kimden bir iki borç para isterseniz mesafeyi yersiniz, kimden birkaç otlanırsanız laf çarpmaya başlarlar – tamam otlanmak da çok matah bir şey değil ama dostunda otlanmayacaksın da gidip sınıfın en kıl insanından mı otlanacaksın – ya da bir iki özeli hakkında pot kırın direk ilişkiyi keserler. Hafız o değil de ben mi çok şey istiyorum anlamadım bu arada. Neyse… Ya da şöyle diyeyim, dostlarınızdan biraz fedekarlık isteyin bakalım görün nasıl davranıyorlar. Kendiniz için onların zararına bir şeyler isteyin bakalım ne oluyor. Denemesi bedava. Eğer sizin için gerçekten fedakarlık yapan dostlarınız varsa asla ama asla onları geri plana atmayın. Sakın ola ki öyle bir hataya düşmeyin, çünkü günümüz maddiyat dünyasında bu dostların hisseleri imkb de her gün artıyor hacılar benden demesi.
Bu dediklerim zaten malumun ilanı farkındayım. Bu yazımda blog yazısına alış yazılarımdan biriydi. Neyse şimdilik benden bu kadar kafa şişirmece, kalın sağlıcakla…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder